Oh Calcutta!
Op het eerste gezicht is Calcutta een lelijke en wanhopige stad. Met ruim 12 miljoen inwoners is het vreselijk overbevolkt en de vervuiling is enorm. Tijdens de jaarlijkse moesson wordt de stad schoon gespoeld. Ontdaan van stof en vuil wordt de oude glans van deze voormalige hoofdstad weer zichtbaar.
Op de exclusieve Tollygunge Club komen de rijken bijeen om golf te spelen. Een flinke regenbui is geen belemmering om een balletje te slaan. De caddy’s lopen op blote voeten en dragen de golftassen in een oase van rust gelegen op 44 hectares midden in de stad. Om hier een caddy te mogen zijn is een droombaan.
De duizenden sjouwers die de stad van alle levensbehoeften voorzien, hebben het aanzienlijk moeilijker. Als mieren banen ze zich zwaar bepakt een weg door het verkeer. Dat is uitkijken geblazen, want in het verkeer geldt het recht van de sterkste, dus vrachtwagens en bussen hoeven zich het minst aan te trekken van de andere verkeersdeelnemers. De loopriksja’s staan onderaan in de hiërachie van het verkeer. Calcutta is het laatste bastion in Azië waar deze menselijke trekpaarden al rennend hun passagiers vervoeren. Dagelijkse zorg is of ze de huur van hun riksja wel zullen verdienen. s’Nachts, als de stad wat tot rust is gekomen, slapen de riksja-lopers in of onder hun rijtuig. De allerarmsten slapen op het trottoir. Als ze zich tenminste een plaatsje hebben kunnen veroveren.
De tehuizen van Moeder Teresa zijn overvol. Wie geluk heeft mag in vrede sterven in de ‘House of the Dying’. Talrijke westerlingen geven hun bezoek aan Calcutta een extra dimensie door als vrijwilliger in een van de tehuizen te werken. In het sterfhuis kan men de belletjes van de Brahmanen horen rinkelen in de Kali tempel om de hoek. Ook wel Kalighat genoemd is het de plek waar de stad zijn naam aan dankt. De godin Kali is zeer bloeddorstig en vraagt om dagelijkse offers. Geiten versierd met bloemen worden gezegend door de tempelpriesters alvorens ze geslacht worden. Hier wordt ook de essentie van Calcutta een beetje zichtbaar. In een poel van bloed lachen en zingen de pelgrims. In de ellende van Calcutta is veel hoop. Calcutta is een stad met een ziel.
Dit project werd mogelijk gemaakt in 2002 door de Fonds Beeldende Kunsten, Vormgeving en Bouwkunst. Gefotografeerd met een Leica M6, 35 mm lens en Kodak Tri-X 400 film.